Ayırt etmem ipekten, atlas gibi, saten gibi ay rengi tenini
Dokunamadım ki, yanarım her şeyden daha da kötüsü bu
Bütün o içli yalnızlıkların toplanır gelir de amansız hüznü,
Dağlar kızgın demirden cendereler sanki, sarar her yanımı.
Kayıt Tarihi : 2.4.2017 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!