Aklının sesine kulak vermedi,
Daima nefsinin sözünden gitti.
Mü'minlerin meclisine girmedi,
Her zaman şeytanın izinden gitti.
Her sabah el âlem giderken işe,
Koyardı cebine beş altı şişe,
Bulursa ne âlâ bir kuytu köşe,
Midesi şarabın közünden gitti.
Nihayet göç etti çok genç yaşında,
Boş şişeler mâtem tuttu başında,
Şunlar yazılıydı mezar taşında:
'Bu mevta içkinin yüzünden gitti'
Kayıt Tarihi : 31.3.2004 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!