İçkin Şiiri - Ahmet Günbaş

-Bülent Güldal’a-

Geri çekilmiştir şiir
Zorlanır belleğin kapıları
Hokkası yitik divit gibidir
Şairin sedefkâr yalnızlığı

Yol vardır geceden geçer
Bir kibrit çakımı sessizlikte
Uçurumla yüzleşir orman
Tırmanan yeşilliğine değer

Gök kuşbenekli maviliğinden
Çelenkler kondurur ömrümüze
Zeytin bakışıyla küllenen güz
Çilekeş sabrımıza gülümser

Yüreğini çizerim gözü kapalı
Hiçbir çerçeveye sığdıramam
Bir de sevdalı içkin sesini
Nakışı yanmış sulara benzer

Kardeşim al gel şarabını
Dostluğun gün görmüş körfezine
Yaşadıkça Troya'nın kahrını
Omuzlayan Akhilleus'lar gerek bize