İçki Benim Kumam Şiiri - Nesrin Olcay

İçki kumamdı benim Hanımım.
Hayatı bana zehretti.
Aaahh! ...Aaaahh! ..
Hiç gün görmedim ben Hanımım,
Hiç gün görmedim.
Gız iken babam içerdi.
Amma ne içme...
Sırtlarında getirirlerdi eve
Haydut suratlı herifler.
O adımını atamayan adam aslan kesilirdi.
Kapıdan girdimmiydi hepimizi sıraya dizerdi.
Anamı döverdi önce.
Eline ne geçtiyse vururdu;
Tekme, tokat, bardak, tabak...
Dayanamaz araya girerdim.
O hırsla bana dönerdi
Bi vururdu bi vururdu ki...
Ne kadar kemiğim varsa sızılardı.
Anamla komşulara görünemezdik günlerce.
Sesimizi duymasınlar diye iki elimizle ağzımızı kapardık.
Ama bilirlerdi, anlarlardı,acıyarak bakarlardı.
.....
Sonra beni sattı babam.
Essahtan sattı ha...
Parasız kaldığı bi gün bi şişe şarap parasına.
Gene de sevindim biliyon mu?
Artık kurtulacam diye.
....
Bizim adam babamı bana hiç aratmadı.
Her gün sopa her gün sopa...
İçki kumamdı Hanımım.
Neden dersen; onu çok sever, beni hep döverdi.
Her şeyi yapardı onun uğruna,
Parmağını bile oynatmazdı benim adıma.
Bi gün kaptım nacağı
Uyurken indirdim kafasına.
Hiç kıpraşmadı ama gözler açıldı faltaşı gibi.
Yirmi sene yedim,hiç üzülmedim.
Ama korkuyom biliyon mu?
Gece herkes uyuyunca,
O koca gözleriyle bana bakıyo sanıyom.
Bağırarak uyanıyom.
Damdaki kadınlar diyo ki:''Geçer,zamanla alışırsın.''
Geçer mi dersin Hanımım?
Adamın ölüsü bile beni korkutuyo.
Herif gitti ama kabus bitmedi biyon mu Hanımım?

Nesrin Olcay