İçine Kapalı Ömrüm Şiiri - Hüseyin Atabaş

Sen özlediğim eski sevdalar gibisin,
koynunda bir avuç serçe ötüşü.

Ormanın endişesi güzü,
derin uğultusu düşen yaprağın
ve yalnızlığın türlü türlü
nektarı gibisin bende! Ben de
unutulmuş evlerin konuğuyum
elimde doğacak günün eli
aklımda çocukluğum;
ettiğin sevda sözü
umut kaldı dün akşamdan içimde.

Seni kucaklayıp kucaklayıp
getiriyor bana bütün aşk şiirleri;
istemesen de veririm sana inan ki
tek mevsimimle çok hevesimi
gözlerinin içi gülümsediğinde.

Sanma ki bakmıyorum gözlerine
ey çocukluğumun büyüme özlemi,
senin geleceğinde daha çook
yaşanacak sevdalar görüyorum! ..

İçine kapalı ömrümün öyküsüdür
bu benim sana anlattığım,
al da koynunda sakla beni!
Koynun, sakladığım yerde mi?