iniş ve çıkış
sonsuzluğunda yaşam
seyre dalınca
düş yolculuğu akşam
trenle taşır
sevgi yükü tonlarca
dağlardan aşır
sevgililer onlarca
doğabilseydi
çiçek ezgilerinden
yağabilseydi
yağmur sezgilerinden
uzanır eli
yarınlardan sonraya
yanda bir tünel
iki ucu semaya
kalabalığım
kendime yetmiyorsa
doyasıya çek
içine ay ışığı
Kayıt Tarihi : 19.3.2010 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!