emreylemiş yüce doğasına bak
külün içinden köz yanıyor yine
cemreyleymiş gücü dağasına ak
gülün içinden söz yanıyor yine
karakışı gören baharda yaşar
gür suyuna giren buharda aşar
doğasına ören bu harda taşar
sülün içinden öz yanıyor yine
kuruca dalından canı yeşerin
peteğin balından anı döşerin
güneşin alından hani pişerin
tülün içinde çöz yanıyor yine
yük ağırlığında ayaklar yalın
bük sağırlığında koyaklar alın
ok yağırlığında şayaklar çalın
filin içinde göz yanıyor yine
ozan efem doğa sürdürüyorsa
görünmezin bile gördürüyorsa
sevgiden kutsalı durduruyorsa
hülün içinde töz yanıyor yine
150212denizli
dağa:yayla,yüksek yer
Kayıt Tarihi : 16.3.2012 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!