içinden Geçenleri Söyle Şiiri - Ali Nafile

kapatmışız kendimizi gecenin haylazlığına
saçlarında parıldıyor fısıltılarımız
havada kanat sesleri...

yanaşmadan kıyılarına sevişmelerin
ve gizlerken bir şeyleri
suskun
gözgöze geliyoruz
derin...
-içinden geçenleri söyle-

sigara tellendiriyoruz yalnızca
çağıran bakışların şerefine.
kapıyoruz kapıları bir kez daha
artık kaçınılmaz gibi görünene
yüzümü ateş basıyor
utanıyorum.
-şimdi söyle içinden geçeni-

ama ben gitmek istiyorum
ama ben uçmak istiyorum
gözlerinin pervazına konup
dalmak istiyorum ben ama
dalıp dalıp uyanmak
-korkusuz-
kendimle yüzleşiyorum bakışlarında çünkü.

bölüyor ansızın bir ses
yeni ülkeler keşfetme sevdalısı
tortul gövdemi...
deniz duruluyor
susuyor
kendi kıyısına küskün.
yeni kapılar bekliyor belli ki...
bulanıklaşıyor görüntün
kayboluyor büsbütün.

şimdi ben
yüzünün renklerini
geziniyorum tuvalimde
karışıyor renkler
akıyor
biri diğerine
öbürü ötekine.
ırmaklar akıyor orta yere
ırmaklar akıyor
birleşiyor gövdemin şellalerinde
körkütük sarhoşum üstelik.

meğer resmini çiziyormuşum
meğer sesini içiyormuşum
bana akıyormuşsun sen de
teninmiş aradığım dudaklarımda
isminmiş
dolayıp dolayıp kaydırdığım
fırçam ucunda
senmişsin
çıkmaz sokaklarda aradığım
kaybedip bulduğum
'sonra yine aramağa çıktığım'

nereye saklarsın çağrılarımı
hangi ağaç kovuğu alır
hangi kuyu açar ağzını
hangi kuş taşıyabilir kanatlarında
hangi rüzgar savurabilir
hangi duygusuz rüzgar...

söyle
-şu an söyle içinden geçeni...