Bir mahkemeyi andırıyordu
Loş bir ışğın altında
Yargıya çekilmişti insanoğlu
Başta içinden çıkamadığı
Kendinin bile emin olamadığı
Duyguların doğruluğunu savunuyordu
Kime neyi kanıtlıyordu
Bilmediği şeylerde nasıl haklı çıkılabilir
Bir türlü cevabını bulamıyordu
Belki de infaz edilmeliydi
Böyle belirsizlik içinde yanıp söneceğine
Bütünüyle karanlığın içine gömülmeliydi
Sevde Özyol
Kayıt Tarihi : 17.7.2022 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevde Özyol](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/17/icinden-cikilamayan-duvarlar.jpg)
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)