İçinden Bir Dilek Tut

Sen hiç umutlarını özlemlerine katık ettin mi?
Yüreğin yangın yeri
Gururuna yenik düşüp bırakıp da gittin mi?
Bilir misin ayrılığın akrep zehri olduğunu,
En nazlı çiçeklerin sevgisiz solduğunu,
Kaç damla gözyaşına bedeldir hasret,
Kaç kelebek kanadı sevgi kadar rengârenk?
Gurbet koymuyor bana gülüm,
Asıl gurbet yüreğinden ayrı yaşamak dünyada,
Sevmek hayat, sevilmemek ecel ya da…

Hangi morun üstüne iyi yakışır yalnızlık,
Hangi günahın bedelini taşıyamadık
Hangi yarışta yanlış ata oynadık da
Kaybettiğimizi anlayamadık?
Ne avımız oldu dişe dokunacak,
Ne adam gibi bir avcıya av olduk.
Bazen yağmur gibi yağdı gönlümüze huzur,
Bazen kara bulutlar gibi dolduk.
Yaşam denilen garip macera
Sürükledi önünde yıllardır,
Kim bilir belki de önümüzde
Gönlümüzce yaşanacak
Son bir bahar daha vardır…

Haydi, at hüzünleri kafandan bu gece
Duygularını özgür bırak,
Bir kadeh kırmızı doldur kendine
Yanında güzel bir müzik çal
Gönlündeki sevgiliyle dans et tek başına,
Değmez gülüm bu hayat bir damla gözyaşına.

Vedaları takma kafana
Olur, olmaz zamanda
Unutma senin de veda etme hakkın var ya
Soyluya, soysuza
Düşmana, dosta
Sevmeyene, sevene, sever gibi görünene.
Tutturamadıysan da hayatın kıvamını,
Yaşadığın her şey sıkıyorsa canını,
Kır, korkma çıkmayan son falın fincanını.
Ellerini uzat uzak yıldızlara,
Onlar hep yerinde kalır tutamasan da.

Kendini kâinatta tek başına düşün
Bütün sahillerde tek başına gez,
En sevdiğin şarkıları yüksek sesle söyle,
Bütün kederleri böcek gibi ez…
Düşün ki sen değilsin sadece
İhanete uğrayan gündüz ve gece,
İçinde acı olmayan bir dünya düşün
Düşlerinde kal öylece…

Sonra aç gözlerini, uyan
İsimsiz güneşli bir sabaha,
İsimsiz sevdalara, doyumsuz sevgiler sun,
Bütün hatalarından,
Anadan doğma soyun…
Ciddiye alma en ciddi meseleleri bile
Zaten ne kaldı ki gönül şurada menzile,
Bin gönülde olma varsın
Bir deli gönülde yaşa,
Bu dünya çıldırmış, çıkamazsın başa.

Yağmasın gözlerinden zamansız yağmurlar,
Esmesin bozkırlarında fırtına,
Karartmasın gününü ufak tefek bulutlar,
Yaşayamadıklarını getirme aklına,
Bu günün yarını var.
Sürgünden dön artık yüreğim,
Üşütmesin ellerimi yalnızlık kâbusu,
Bu bahar son bulsun sevdasızlık uykusu.
Sevildiğin kadar sev, özlendiğin kadar özle,
Unutulduğun kadar da unut,
Her şeye rağmen güzeldir yaşamak,
Asla başını eğme önüne
İçinden bir dilek tut!

Murat Nail Güney
09.03.2009 İstanbul