İçindeler içimde ki kaygunun

Fırladım yerimden itip geceyi
İçime dar gelen korkunç acıyla
Her köşeye bir mum yakıp bıraktım
Bulutları sürdüm biraz uzağa
Bağdaş kurdum avucumda yüreğim
Bağdaş kurdum yolların ortasına.

Hey dedim
Geçen yolcuya hey
Uzak bakıp gitti tanıyamadım
Trenler geçiyordu bir bilinmez yereydi
Trenler karanlıkta tersine gitmedeydi
Yüzü ıslaktı geçen yolcunun
Yüreği kan içindeydi.

Gidenlerin dönüşleri olmadı
Hep hasretle buğulandı bu toprak
Koyma diyor yola çıksın yolcular
Boyumca büyüttüğüm bu deli korku
Korkarım ki beni bende boğacak.

Hey dedim
Sesime cevap vermedi
Çarptı yalnızlığımı yüzüme gece
Düştü mendiller ellerden
Düştü yürekleri söküp toprağa
Yüzleri kül rengindeydi.

İçindeydi içimde ki kaygunun
Saksıda ki menekşeye su verdim
Gözlerinden öptüm tüm çocukları
Birkaç dosta mektup yazdım
Sıralayıp umutları bir güzel
Selamladım hasretleri özlemle
Üst üste kaç sigara şafağa karşı
Yine hiç uyumadım.