Saf kakao kokan anların sınırındayım…Ah kokun yok, yola çıkmalıyım. Yolda bir gül bulur, sen yerine koklarım.Dikenleri sinme batar, kanar böylece anarım seni.
Gözlerine bakma finalim erteleniyor, ben eriyorum.Buzullarımın kurbanısın.Onca buz dağını erittin.Şimdi sellerim var,bağrındaki kayalara vura vura alışıyor kalbim sana.
İçinde mutlaka benden bir yolculuk var ki içindeki kadın konuştu yol boyunca:
'Bize haz ve aşktan dem vur şair:
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta