Ben senin; korkaklığını sevmiştim.
En çok neden, korktuğunu anladıktan sonra
Bir kez daha sevdim.
Senin korktuğunu, bende seviyor,
Bende bir tek ondan, korkuyordum.
Ben senin; içindeki iyiliği sevdim
Çocuklara; sevgiyle yaklaşmanı,
İhtiyarlara; saygını,
İnsanların, sıkıntılaranı,
Dinlemeni sevdim.
Ben senin; gülüşünü sevdim.
Sabrını, susmalarını...
Doğallığını, kendin olmanı,
Herkes gibi, olmadığın halini sevdim...
Ben senin; kalbinin, adam gibi adam,
Yanını gördüm...
Ben senin; içinde sakladığın
O çocuğu gördüm...
Onun masumluğunu, saflığını...
Yaşadığı acıları!
Kalbinde ki yalnızlığı!
Kimsenin anlamadığı,
Bedenindeki; sevgiye açlığı sevdim.
İlk defa görmüyordum, seni
Yıllardır, tanıyordum sanki.
Hiç anlatmasanda bildim...
Ben senin; ruhunun çocuk yanını,
Kendi ruhumun, çocuk yanıyla
Çocukluğumla sevdim...
Menfaatsiz, plansız, beklentisiz
Sadece, seni; sen olduğun için sevdim...
V.Kayra
Vayo KayraKayıt Tarihi : 27.9.2023 00:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!