İçinde Taşıyorsun Cinayetimi

“Gidiyorsun, gözlerini temize çekiyorum”

Seni bende unuttuğunu bilmeden
Gittiğin o yakınlıklarda
Düşlerime senden “sen”ler sürüyor
Nikotinli güzlerime alkış tutarak
Her sabah geceye varıyorsun..

Biraz ihanet taşıyorsun kadınlığına
Sonra bir sokağa yas
Sonra kanamalar bırakıyorsun
Gözlerinin utandığı yerlere..

“Yapayalnızsın çünkü ben varım gözbebeklerinde”

Ritimlerimden düşüyorsun
Arpejlerimden düşüyorsun
Yüzümün en terkedilmişliklerine düşüyorsun
Düşüyorsun tenimin değdiği yerlerden
Güz karası uzaklığımdan düşüyorsun
Üşüyorsun.
Düşlüyorum,
Düşüyorum
Kendini bitirdikçe sana düşüyorum,
Aklına düşüyorum,
Ve yapayalnız kalıyorsun.

Ruhsal yalnızlıklara gözlerimi satıp
Kumarsız yalnızlıklardan
Gülüşünü satınalıyorum
Kirli gözlerime çizgi çekip
İçime yalancı fahişeler biriktiriyorum.

“Gözlerine benzeyen herşeyden kaçmam gerekiyordu,
Oysa denizlerden kaçamıyordum”

Gözlerini tuvalime düşürdükçe
Fırçalarda büyütüyordun gidişlerini
Sesini sesimde üşütüyor
Yalnızlığımızı aramıza sır olarak bırakıyordun
İhanetini damlatıyor natürmort bakışlarıma
Ardından mum boya oluyordun kirpiklerime
Suda çözünemiyordun
Kan kusturuyordun utandığın yerlere,
Gözlerime..

“Gidişlerinden bana kalan hıyanetindi
Üstü kalsın diyemedim, ihanete eriştin..”

Kanunlara uygun değilim biliyorum,
Biliyorsun..
Bu yüzden gidiyorsun,
Ama ardına bakmadan
Temize çekemediğin gölgen olarak
Götürüyorsun beni
Uzaklığına
Kalemimin bittiği
Fırçamın darpedemediği yere..
Geceyi aşıyoruz
Hala gidiyoruz
Gidiyoruz
Ve gece kayboluyor
Çözüyorsun yüzünü benden
Bir darağacına bağlıyorsun
Suda eriyen renkli gözlerini.
Karakalemim kırılıyor
Gölgen olmaya yetemiyorum
Yeniden diriliyor kanımda
Sesli harflerle başlayan intiharım..
Kaybediyorum seni
Can kaybediyorum
Sen gidiyorsun
İçinde taşıyorsun cinayetimi.