İçinde gezen biri Şiiri - Emrah Ateş

Yar gözünü yumdu
Ben içine saklandım
Ne yar olduğundan haberdardı
Ne de içine saklandığımdan

Sonra beni fark etmesi için birçok şey yaptım
Kalbini öptüm ilk önce
Atışları hızlandı
Ama o bunu, kalp çarpıntısı sandı

Sonda üzüldüm.
Midesine oturdum.
Ağladı.
Kıyamadım – kalktım

Gözlerinde yer ettim bir süre
Buda bana zarar işte
Başkalarına bakışlarını gördüm
Ağladım.
Ama o bunu ‘gözüme bir şey kaçtı heralde’ sandı

Parmağıyla ovdu beni
Sonra yetmezmiş gibi başkaları geldi
Burnunun dibine kadar girip üflediler
Soluklarından kaçtım, sığındık kulaklarına
Onu sevdiğimi fısıldadım
Ama duymadı.
O benim sevgimi kulan çınlaması sandı

Üzüldüm.
Beyninde yer etmeliydim
Koştum beyninin en ücra köşelerine
Her adında sorunlar
Engeller
Her adımda bir kararsızlık gördüm
Aklından kalbine gider her yolda bir engel vardı

Aklını temizledim
Uyudu.
Rüyalarına girdim sonra
Daha da çıkamadım
Tam onu öpecek iken uyandın
Rüyalarında kaldım…

21/05/2009 Aklımın nakliyesiydi metrobüs.