İçinde büyüttüğün sevgi

İçinde büyüttüğün sevgi.
İçten içe büyüttüğün bir sevgi vardır içinde.
Sessiz sakin suskun...
Kimse duymaz kimse bilmez kimse görmez.
Gözlerini kapatırsın ve getirirsin hemen aklına.
Ona dair ne varsa tek tek gözünün önünden geçirirsin.
Yüzünde bir tebessüm içinde ise acı bir mutluluk...

Geçtim penceremin önüne izliyorum dışarıyı.
Gözüm yollarda.
Onun yolunda aslında.
Bakınıyorum.
Bir otobüs duruyor ve kalabalık iniyor aşağı..
Ve beliriyor hemen o kalabalığın içinde.
Ve yürümeye başlıyor her zaman ki yere doğru.
Omuzunda çantası bir elinde yan tuttuğu telefonu. Görünce hayran bırakan güzelliği ve bir o kadar da sert duran yüz ifadesiyle yürüyor.
Öyle emin adımlarla yürüyor ki bir adımında bile tereddüt hissi yok.
Onu izlerken gözlerimin içinin güldüğüne eminim. Hafif bir gülümseme ve bir o kadar da sevgi dolu gözlerle bakıyorum uzaktan sessiz suskun bir duruşla
Yüzü her zaman ki gibi yere dönük.
Giriyor bahçe kapısından pencereye doğru ufak bi göz atıyor bir saniyeden bile kısa sürede. Ve devam ediyor içeri doğru.
Daha sonra
Tak tuk tak tuk tak tuk tak tuk tak tuk...
Ne bu şimdi ? Dediğinizi duyar gibiyim.
Onun ayak sesleri.
Ses yakınlaştıkça içimde oluşan sıcaklık hissi daha da artıyor heyecanım daha da artıyor.
Tam çıkacağım karşısına ama maalesef heyecanıma yenik düşüp tekrar geri duruyorum.
Öyle hızlı adımlar atıyor ki ona denk gelebilmek için iyi bir hesap kitap işlem yapmak gerekiyor.
Ve usulce pardon asaletli bir gürültüyle
Tak tuk tak tuk tak tuk tak tuk çıkıyor yukarı…

Görmesem bile ayak seslerinden tanırım ben onu.
Konuşmasa bile bakışlarından anlarım içinde neler olduğunu
Sessiz olsa bile anlarım neleri içinde biriktirdiğini.
Suskun kalsa bile anlarım ben neleri anlatamadığını.
İçinde büyüttüğün sevgidir onu ayak seslerinden bile tanıman onun suskunluğundan bile anlamlar çıkarman onun sessizliğinden bile ses duyabilmen.

Sevgi öyle hayret bırakan bir duygusal olgudur ki herkes günlük hayatlarına bakarken senin için herşey ondan ibarettir.
Düşünür durursun...
O bilmeden o anlamadan o hissetmeden o görmeden ı duymadan…

İçinde büyüttüğün sevgi tam anlamıyla böyle birşey işte. Koşulsuz şartsız zamandan ve mekandan bağımsız tamamen kalbinden yüreğinden ve hislerinden hayat bulan bir olgudur.

Ne demiştim ? Yazmak lazım.
Anlamak veya anlaşılmak için değil.
Üzmek veya üzülmek için değil
Gülmek veya güldürmek içim değil
Kırmak veya kırılmak için değil
İçinden geçen hisler ne olursa olsun hiçbir amaç gütmeksizin sadece ama sadece yazmak için yazmak lazım.
Belki hayatının en karamsar dönemindesin belki mental yorgunluk içindesin belki hayata, yaşantıya, huzura dair mesafe alamadığın bir dönemdesin hiç farketmeksizin yazmak lazım.
Çünkü o an bir sen birde kalemin var.

Bir savaş altındasın ve tek silahın kalemin olmuş gibi yazmak lazım.

Sevgiye dair başka bir alıntıda görüşmek dileğiyle…

Asasasasasas Sasasasasasa
Kayıt Tarihi : 3.8.2025 12:11:00