İçinde bir “kurt” var biliyorum,
Seni derinden derine, içten içe kemiren, kahreden, lanet olası, soru kılıklı ucube kurtlar!
Hani bir “ses” duyabilsen, bir “işaret” görebilsen rahatlayacaksın belki!
Oysa “o sustu” ve sen; kendinle konuşmaya başladın! .. Ne varsa ona söyleyemediğin, ne varsa avazın çıktığı kadar bağırarak ifade edemediğin, kendi kendine söylüyorsun şimdi! ..
Şu; “AMA BEN” masalını anlatma bana olur mu? Hatta bak, ne diyeceğim, sen; ona anlatmadığın hiçbir şeyi de anlatma bana.
Anlatacakların “ona gerekliydi” bana değil! ..
Ben; Seni sorgulayacağım o kadar! ..
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi