İçinde 'bir kurt var' biliyorum! ..

İçinde bir “kurt” var biliyorum,
Seni derinden derine, içten içe kemiren, kahreden, lanet olası, soru kılıklı ucube kurtlar!
Hani bir “ses” duyabilsen, bir “işaret” görebilsen rahatlayacaksın belki!
Oysa “o sustu” ve sen; kendinle konuşmaya başladın! .. Ne varsa ona söyleyemediğin, ne varsa avazın çıktığı kadar bağırarak ifade edemediğin, kendi kendine söylüyorsun şimdi! ..
Şu; “AMA BEN” masalını anlatma bana olur mu? Hatta bak, ne diyeceğim, sen; ona anlatmadığın hiçbir şeyi de anlatma bana.
Anlatacakların “ona gerekliydi” bana değil! ..
Ben; Seni sorgulayacağım o kadar! ..
Hatta nasırına basacağım sürekli, canını yakacağım, acılarını tazeleyecek, ateşlerini körükleyeceğim. Benim kim olduğumu düşünme hiç, merak etme! ..
Ben “sen” değilim, ben “o” değilim, ben ikinizin dışında, ikinizin de aklında, iradesinde olmayan bir güç’üm! .. İlahi adaletim ben! ..
Ben senin, bu dünyada karşılaşacağın “en büyük cezayım.” Vicdanının sesi de olabilirdim ama “Sende o yok maalesef”
Farz et ki ben senin yaşayacağın “azabın ayak sesleriyim”, farz et ki sana kesilen cezanın faturasıyım! ..
İşlediğin günahların bedeli olduğumu da düşünebilirsin! .. Acımasız olacağım evet! Hem de çok acımasız, tıpkı senin gibi!
Sen” onu” duymuyordun, ben de seni duymayacağım!
***
Oysa “seni duymaktı” onun tek istediği, cevap vermedin, kendine neyin cevabını vermeye çalışıyorsun? ..
“Ne yapıyor, ne düşünüyor? ” diye dert etme kendi kendine, sen; bunları “ona” hiç sormamıştın ki! ..
Aynaya bak ve orada gördüğün “sana” şunun cevabını ver;
“Ne kadar dürüstsün? ”
Bakarken değil belki ama cevap verirken kızaracak yüzün, “Utanmayı unutmadıysan” elbette!
***
“Sana çok yakıştı kaçmak” ama “bu sevda” yakışmıyor..
Elbise tamamdı da, onu sen giymemeliydin!
“Giymedim” deme sakın, Giydin!
Çıkarıp çıkarıp tekrar giydin!
Lakin sen; onu giyecek biri değildin!
***
Delirtiyor seni değil mi kafanda oluşan cevapsız sorular?
Mesela “SENİ AFFETTİ Mİ? ”
Hala seviyor mu?
Senin için şiirler yazıyor mu yine?
Seni sevda yakutlarıyla taçlandırıp, arşın tepesine resmediyor mu?
Belki küfrediyordur, resimlerini yırtmış, adını silmiştir, belki de öfke; yüreğinin ücrasına kadar sinmiştir kim bilir!
Haydi, sor kendine! Binlerce kere sor! .. Cevabını bulamayacağını bile bile, kendi kendine kahrolarak sor!
Elin telefona giderken, tuşlarına basacak cesaretin olmayacak, o basireti asla bulamayacaksın! Gittiğin yerlere geri döndüğünde de bulamayacaksın aradığını ve ağyar’a soracak gücün de olmayacak!
Sen; onu gönlünden kovarken dertlere müptela oldun.
Bu takası sen istedin!
Her ne ise yaşadığın hep senin tercihin, bir kere olsun “tercih kullanma şansını” ona vermedin, nahak yere dertlenme olur mu, sen; daha fazlasını hak ettin!
Ben kim miyim? Bana ne mi oluyor?
Dedim ya! .. Ben senin kâbusun, ben senin bu dünyada ki cehenneminim!
Ve bundan da, adım gibi eminim!
***
İçinde bir “kurt” var biliyorum.
Soru, soru olmuş, yüreğinin her bir katmanında,
Cevabını aramakta,
Vahşi hayvanlar gibi saldırgan,
Tiran misali acımasız!
Ne var ki seninle özdeş! Baktıkça kendini gördüğün, düşündükçe çile ördüğün ve onu hatırladıkça yanıp yanıp söndüğün! ..
İçinde bir “kurt” var biliyorum!
Kemirmekte her bir hücreni… Cevabı verilmeyen, verilemeyen her bir soru için kangrene dönüşüyor vücudun
İçinde bir “kurt” var biliyorum!
Ve o “kurt” doğurgan, sürekli çoğalacak, üreyecek! ..
“Sana acıyorum! ”
Sonun başlangıcıdır bu ve yolculuğun ilk anı,
O kurtlar ki; cellâtlarındı senin ve aslına döndüler, tanı onları,
***
Sen onu dinlerken ”duymamıştın” aslında,
Sen onu duyarken “anlamamıştın”,
Anlıyorum derken en büyüğünü söylemiştin yalanın,
Ardına bile dönüp bakmamıştın giderken
O; umutları yaşatırken “sana rağmen”, zemheriyi eklemiştin her doğan güneşe,
Gelince “gülmüş” gidince “unutmuştun”, o esarete mahkûmken, kapıları tutmuştun!
O sustu! .. Sen kendinle konuşmaya başladın!
O koşmuyor ve sen de yavaşladın, şimdi arkana bakıyorsun, ne bir toz bulutu, ne bir ayak sesi!
Boş yere kulak kabartma, boş yere dinleme sessizliği! Boş yere soru sorma kendine, sorma diyorum, çünkü;
İçinde bir “kurt” var biliyorum!
Ve senide çürütecek içten içe,
Sebebini sen biliyorsun, sebebini o biliyor ve ben de biliyorum!
Bunun adı; “İlahi adalettir” diyorum
İçinde bir “kurt” var biliyorum!