İçinde Benliğini Arayanlara

Bir mum söndürmek kadar kolay olsaydı düşünmek
Şayet öyle olsaydı, karanlıkta aramazdım gerçekleri
Takılıp düşmezdim, ruhumun boşluklarına
Bak bir ses duyuyorum çok uzaklardan
Uçurumda yuvarlanan taş habercidir, olacaklara
Bulutsuz gökyüzü aramak için çıktım yollara
Yıldızlı gece içine çekti beni
Bir varmışım bir yokmuşum kainata
Kendimi sönmüş yanardağ zannetmişken, bir göğün kızıllığıyla uyanıyorum her sabaha
Bir davulun tokmağında aramışım yalnızlığı yıllarca...
Yıllar eskimiş meğer yalnızlığımla.
Yorulurum diye hiç koşmamışım
Üzülürüm diye hiç bağlanmamışım
Sevgi denilen hakikate kendimi yakıştırmamışım
Bakıyorum şimdi eski fotoğraflara, eskimidir yüzümdeki kırışıklar kadar
Ezilmiş ruhum suçluyor mudur beni, benim onu suçladığım kadar.