İnsan bazen evini-barkını,
Onları alanlara verir.
Makamını,
Yerine gelen birine.
Ve gün gelir,
İnsan en sevdiğini toprağa,
Yada başka birine verir elleriyle.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta