Gözlerimi açtığımda hep seni görürdüm
Kapattığımda hayat biterdi, ölürdüm.
Seni görünce öğrenmiştim bakmayı
Gözlerine bakınca öğrendim yaşamayı
Seni görünce
yüreğim kuş gibi kanatlanır uçardı
Kışlar bahar olurdu etraf çiçek açardı
Gülüşlerin neşe saçardı hayat baştan başlardı
Gözlerimi alamazdım bakardım saatlerce
Seni görünce
Denizler sevinçten kudururdu
Mehtaplar yakamozlar halaya dururdu
Saçların pırıldardı gözlerime vururdu
Ellerimi sürmezdim bakardım saatlerce
Seni görünce
Melekler bile kıskanırdı
Yıldızlar utanırdı Ay saklanırdı
Nutkum tutulurdu aklım karışırdı
Kendime gelemezdim bakardım saatlerce
Sen yoksun şimdi
Kanatlarım kırık yüreğim buruk
Baharlarım kış çiçeklerim soluk
Gözlerim kapalı
Sen yoksun şimdi
Melekler yasta Ay küs deniz küs
Yıldızlar yakamozlar mehtaplar sönük
Sen yoksun şimdi
Nefes almak yok hayat yok dünya yok
Gözlerin yok gülüşlerinin yok
Bende yokum
İçin rahatmı şimdi?..
Mustafa köse 10.10.2017
Mustafa Köse 2Kayıt Tarihi : 21.1.2018 13:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!