Gecenin ortasına düştüğümde, bir yanık tütsü bağrımda adını heceler durur ne seslensem ses olur sesim ne de batan güneş edasındaki
gözlerim görür sabahı Damıtırım seni karşımda duran hayaline bilirim ki ak ellerin silerdi kirpiklerimi iki su damlası halimizi oysa
öyle zor ki seni sensiz yaşamak...
Sinemden yukarı taşıyor gıdımda takılıp kalıyor şah damarımda atıyorsun ha tutsam ölecek uzanıpta dokunamıyorum serap gibi
gülümsüyorsun baktığın her yerdeyim diyordun ya heryerdesin işte ta şuramda
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
