İçin,için

bir ataş ver arkadaşım,
cigaramı yakayım.
yakayımda,.. dumanında efkarıma bakayım.
hey...be arkadaşım
ben var ya ben,
geçmişte,yanardağ misali yanan
bir sevdadan arta kalan,
kül ve dumanım.
kırık gönlüm,sevdalı başım,
yalnızım arkadaşım,yalnızım.
yarınım olmadı,dünümse kayboldu.
böyle değildim ben,
benim de vardı birzamanlar,
gülüm baharım.
aşıktım körkütük,bulutlardaydı başım.
neylersin ki arkadaşım
şimdi ben,
sararmış anıları,yok olmuş sevdası ile,
yaprak döken sonbaharım.
onulmaz,işler durur kalpteli yaram.
hazırladım artık ruhumu,
ıssız,soğuk kışlara
ve sabahı geç olan gecelere,
yokkk...hayır demeyin bana
zamanla senin de olur
nice,nice baharların
hayır yeşermez artık içimde,
yeşilin hiçbir tonu.
bundan böyle,açmaz gönül bahçemde
renkli,renkli çiçekler
artık ben,
kurumuş dalı,içi geçmiş,
genç kocamış bir çınar,
yada suyu başka yere yönelmiş,
yalnızca kumu kalmış pınarım.
artık benim avare gönlüm
anarda geçmişte kalmış,
o volkan misali sevdasını
Keremcesine bir ömür boyu
dumanı tütmeden için,için
yanar ha yanar be ...
arkadaşım ...
YANAR.

G.M.A