için derinliğinde özlediğin günlerle
tıkandığın zamanı unutamadığısın
buz gibi ayran özü serinliğinle için
donatamadığısın üzüledurduğu an
ateş düştüyse tene sürer gider acısı
uykuları bölünür yalnızlığı ortanda
sancısı gözyaşınla akar duruluğuna
dolacaktı gününe dağıtsa kuşkuları
curanın telindeydi ciğerine tınlayan
düşlerine uyusun yokluğuna uyanıp
sevgi körü körüne elindeydi yaranın
boyanıp allığına üşüyorken şimdilik
umarı olmalıydı çekilen derdinin de
zaman en iyisiydi unutunca geçerdi
çekilesi çileden belki ömrün kumarı
göçerdi özü yumup kendiliğine ırak
ozan efem üstüne alınmadan birine
türküsünü söylerdi curasını çalarken
irine dolmadığın yaradan dağılır hiç
yüreği dingildesin neylerdi ürküsünü
090712denizligülceçaprazlama
Ozan EfeKayıt Tarihi : 7.9.2012 23:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!