Bu fani dünya için, sonsuz çaba sarf edip,
Bütün dertlerimizi, içeri atıyoruz.
Sanki yetmezmiş gibi, dert deryasına gidip,
Derdimizin üstüne daha çok katıyoruz.
Bir mıknatıs misali, çekiyoruz dertleri,
Ağlayıp sızlasanda, yumuşataman sertleri,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta