İçimize Ateş Düştü Şiiri - Şükrü Işıklı

.............İçimize Ateş Düştü........
Merkez üstü Maraş'ta koptu kıyamet
On ilimizde yüreklerde oldu can pazarı
Ruhumda uçtular, güvercinler çift çift
Yüreğimizde geçti Oktan atılan yay gibi

Deprem dehşet saçtı şehitlerimiz lime lime
Bir hayalet gibi durur şehir tam karşımda
Çift melek bakıyor sanki gözlerimin içine
Üstümde beton yığını birde soğuk havada

Bu felaket tarihler bile yazmayı utandı
Patlar küçük kardeşimin minik yüreği
Görülmedi asla böyle karanlık emsali
Koptu Kıyamet habersiz oldum yakınımı

Bedenlerin üstüne sanki yer gök birleşti
Altım bin kat mezar üstümde kat kat enkaz
Geldim ölümle burun buruna son nefesti
Üşüdü bedenim gördüğüm bu son enkaz

Enkaz altından bu son yedinci günüm
Uyuşukluk bedenim taş kesildi dilim
Avaz avaz bağırır çıkmaz olur sesim
Zaman tünelinde saatim durdu sandım

Bakışı gördüm bu çaresiz enkaz altında
Gözyaşım yağmur gibi durduramadım
Karalar bağladım bu afet denen olayına
Ölüm anı bekler gibi enkazda bekledim

Son yakarış binbir dua dökülür dilimde
Kaç asırda yaşanır ki bu deprem felaketi
Yaşı fark etmez yaşlar döküldü gözlerde
Beden tahrip ruhta binbir hasar bıraktı

Binbir köy,bucak,kasaba,şehir yuttun
Tahrip ettin gönlümde her bir şehrimizi
Nice can akıbeti yok yere sahiplendin
Bu afet felaketi dünya duydu bir bir ağladı

Ölüm tarih yazdı altıncıı gün ay şubat
Yazıldı felaket hüzün takvim sayfalarına
Yükseldi binbir haykırış seslerden imdat
Uçtular ruhlar hak olan rahmet kapısına

Ciğerleri yandı benim kardeş ahali
Yer yarıldı binalar siteler döndü enkaza
Sebeplerin üstünde hakikat var eli
Suçlu mütahitler bakalım kaçı gelir insafa