İçimizden Şiiri - Hüseyin Mustafa

baka kaldım gidenlerimizin ardından
ağır bir mabet havası sardı ruhumuzu
korkularımız yaklaştırmıyor tanrıya bizi

yaşamı sabırla okuduğumuz kitaplardan
vazgeçtik
gül dikmeye gittik
azat edilmiş mevsimler altında

gündüze ihanet
sormadan yıldızlara
yok saydılar geceleri
çekil başımızdan ey nemrut’un ateşi
biz fanisiyiz dünyanın
daha erken bırakmaya sevgiliyi

içimize hapsolmuş bir zamansa ömür
ömür eskimekte ve küflenmekte
gün olup uçtuysak da
yalan yok
süründüğümüz bu dünyada
sonunda ezberimiz resmedildi bulutlara

gün gibi aşikar
dökülen sözlerde
sömürülen inancımız
duyduğumuz yalanlarıdır
karanlık bir dünyanın gölgesinde

bukelemun
siyaha döner afrika’da
çekik gözlüdür asya’da
sorular korkak ve baskı altında
savaşa son vermiş
ama isyanın doğumuna hazır
bir rüzgar eser aramızda.

(2012)