Bir kazan dolusu su kaynatıyoruz içimizde
Bırakın diğerlerini kendimizle bile geçinemez olduk
Lakin eksilenin biz olduğumuzu ne zaman anlayacağız ?
İnsanlığın dili, dini ve rengi yok
Eğer içimizde insanlık varsa tabii ki...
Aynı mavi kubbeyi soluyan varlıklarız
Aramıza ne dikenli teller ne de duvarlar girmemeli
Bizi bizden yine biz ayırıyoruz.
Bir sirk kadar hayvan barındırıyoruz içimizde
Ve sorun şu ki ; kimse bunu yadırgamıyor
Kendi boyumuza bakmadan eşeledik bu dünyayı
Elimizde ise sadece kirliliğimiz kaldı
Denizler bile temizleyemedi bizi ,
üstüne üstlük orayıda kirlettik
Doğa bizimle yarışmadı , yarışmaz !
Belki birgün öğreniriz hangi dalı kestiğimizi
Belki birgün bencilliğimiz aynalarla buluşur.
Kayıt Tarihi : 5.11.2022 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!