Kalplar çok nazlanmış...
Gözler çok kapanmış...Işıklar çok sönmüş,içleri de sönmüş
Geceyle gündüzün arkadaşları olmuşlar sadece..
Balkonda bir çiçeği koklayıp ,karşıdaki manzaraya hayran kalıp geçmişi hatırlamak yok...
Sadece hafiften bir türkü eşlik etse,sessizlikle baş başa olsa dimi?
Herkesin içinde bir söyleyemediği şarkı yatıyor..belkide hiç söylemek istemediği..
Evet belkide söyleyemezler...kırgınlıklarını,üzgünlüklerini belli etmemek için çabalarlar..
Doğru ya söyleselerde kimin umrunda?
Boş laf derler,
gelip selam verip gidecek deyip dururlar..
Kayıt Tarihi : 29.9.2019 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!