İçimizdeki Siyahlık Şiiri - Cahit İpekoğlu

Sevdaya
bir umut gibi bağlanmışız.
Sevdanın ne olduğunu bilmeyen
kirli beyazlığın, karanlık yüreklerinde.
Tertemiz duyguların arifesinde
terkedilmişliğin sabahında uyanıyoruz.
Aşka yüreğimiz açıldıkca
mahkum oluyoruz kendi yüreğimizde...

Sanki bir mahkum gibi
yüreğimiz hapsediliyor, sevgisiz değerlerde.
Ruhumuzun özgürlüğünü
sevgi ormanlarında, zincirli bırakıyoruz.
Neden hiç özgürlüğü tatamayız
hapsolmuşuz içimizdeki, şeytanın özüne.
Yetmiyormu
bu sevgisiz yaşam insanlara.
Üstüne, üstlük içimizdeki siyahlığı
kabul ettirmeye çalışıyoruz...