Hayâllerin yitirildiği
duyguların köreldiği bir yaşam içinde,
öfkelerimizi kontrol edemeyiz.
Bu durumlarda
mutluluk uzak kalır bize.
Akıp giden zaman içinde
yenik düşeriz içimizdeki döngülere.
Yüz hatlarımıza yansıtmamak için
uğraş veririz,
ruhumuzdaki yalnızlığımızla boğuşurken
ecel terleri dökeriz.
Sabır dense de bunun adına,
bastırılmış duygulardır aslında.
İçimiz içimizi kemirirken bile,
hüzünlerimiz anlaşılmasın diye
çırpınırız kendi kendimize.
Ama,
yine de kusarız gizlerde kalmış kinlerimizi.
Geçen zaman çare olmaz
ruhumuzda çığlık çığlığa kopan fırtınaya.
Bunun adı,
ister çile olsun bedene,
ister hüzün olsun yüreğe,
ne farkeder.
Elde olmadan
eksiliyor gün be gün nefesler,
geçip gidiyor pürtelaş zaman.
17 Mart 2015
Halide KöksalKayıt Tarihi : 18.3.2018 18:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halide Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/18/icimizdeki-donguler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!