Bizler ne kadar büyüsek
Kocaman kadın olduk desek te
İçimizde bir yerlerde
Bi çocuk var seksek oynayan
İp atlayan
O hep çucuktu hiç büyümedi
Beklide içimizde olduğu için
Büyüyemedi
Hep sevilmek istedi sevdide bıkmadan
Her düştüğünde ağladı
Dizlerindeki yaralardan
Ve güldü yine o yaralar
Kabuk bağlamadan
Biz kadınlar yitirsekte ümitlerimizi
Düşürsekte kör kuyulara hayallerimizi
Hani dedimya o çocuk
İçimizdeki
O küçük çocuk
Çıkardı bizi aydınlıklara
Bağladı hayata
Her kopuşlarımızda
Biz kadınlar çok ağlarız
Biz kadınlar çokda güleriz
belkide çok gülüşümüz kendimizedir
bunu siz erkekler bilmezsiniz
beklide bilirsinizde
bilmek istemezsiniz
biz kadınlar hem çok akıllı
hemde çok safızdır
biz kadınlar kadınız işte
ve şükürle olsun kadın olabildiğimize
Kayıt Tarihi : 9.5.2006 15:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Akkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/09/icimizdeki-cocuk-4.jpg)
:)
.
Öyle olsun bakalım...
.
Saygılarımızla...
.
Vesselam
anne olmak önemli
nine olabilmek mecburi.
İyiki varsınız..Selamlar.
Haklısınız.Saygılarımla.=:)))
TÜM YORUMLAR (4)