Nisan yağmurlarında koşardık kırlara.
Elimizde salça ekmek ğülüşürdük sokakta.
Ve ansızın koşardık güneşin batışına.
İçimizdeki çocuk ölüyor,büyüyoruz be usta.
-
Yıllar hızla geçip giderken birşeyler eksiliyor.
Çocukluk aşkları semtin duvarına yazılıyor.
Zamanın kirli elleri mahremimize uzanıyor.
İçimizdeki çocuk ölüyor,büyüyoruz be usta.
-
Uçurtmalar takılıyor yüksek tellere.
Gözlerdeki ışıklar birer birer sönüyor.
Zaman geçtikçe dostluklar da bitiyor.
İçimizdeki çocuk ölüyor,büyüyoruz be usta.
-
Bayramlar da keyifsiz sevdiklerimiz uzakta.
Sanırsın ki o mesafe kaf dağının ardında.
Bu bayramda gelmedi mutluluk,başka bahara.
İçimizdeki çocuk ölüyor,büyüyoruz be usta.
Kayıt Tarihi : 6.11.2016 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!