İçimizdedir harbin tek meşruiyeti,
Atadan kalmışsa kokuşmuş bir miras;
Tüm genç fikirler kazan kaldırır; biraz biraz,
Ve isyan ederler mirasa hep bir ağızdan,
Artık eskisi gibi olmayacaktır bunu taşıyan.
Çare yok yıkılacak bu eski düzen, reddedilecek miras;
Mümkün mü aynı kalmak, daima dönerken çark.
Şahit olacağız tükenecek bu yalan miras bak;
Yoksa yıkılacak dizler, tükenecek ömürler az az.
Fikirler ölmüşse çoktan, örtülmüşse mezarı toptan;
Beden ölse ne yazar, insan ölmüş çoktan.
Arama gömecek bir çukur, beden olmuş mezar,
Lazım değil kara toprak, yerin dibinde her an.
Öğrenmek bir devrimse, devirmek bu rezil mirası,
Dönüşüne uymak, durdurmamak yaşam çarkını.
Yırtmak zihniyetin kara çarşafını,
Açmak kucaklamak tüm dünyayı, insanlığı;
Bak gök kucaklıyor, hiç usanmadan dünyayı.
Kucaklıyor tüm zaman, binbir devranı.
Kayıt Tarihi : 26.6.2019 03:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!