İçerimizde lavlar yanıyor
Yüreğimizde hüzün
Eylül gelmeden rüzgarın esmesindendir
Vakitsiz savrulmasındandır yaprakların.
Biz doğuştan yenik düşmüşüz kadere
Biz ayrılıklar şarkısına mahkum
Sanamıydı kaderin oyunu yoksa banamı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta