İçimizde Düşler Ağlardı

Sevinçler bir yakamoz esintisiydi yorgun göğsümüzde
Ellerimizde mevsimler üşür, gözlerin aşka bakardı
Varsıldı gülüşlerin, bütün anlar iç sesimize sarılırdı
Avuçlarımızdan akıp gider iken hüzünler sona vururdu

Gecenin utangaç rahlesine gözyaşını düşürür iken bir şair
Bir kadın haşmetiyle ve hışmıyla derinliklerime akardı
O kırık kayıkla geçmeye çalıştığımız acılar denizinde
Bir orkide takardım saçlarına, gece avuçlarıma saklanırdı

Sesler birikir iken aynı derinliklerde, gözyaşı tene damlardı
Sorgudan hazları sağardık sessizce, içimizde düşler ağlardı
Kaybolan bir ömürdü kapıldığımız, aşina sevinçler azalırdı
Kaygılar coğrafyasından geçer iken, kırıklıklarımız çoğalırdı

Nice hazanlar zemherisinde büyüdük birkaç merhabayla
Ani sağanaklar gibi çıkıp geldikçe sen, yoksulluğum biterdi
Artçı dalgalara set olurdu sevin, geceler ansızın inine girerdi
Yokluklar çiçeğe durmadan, varlığın benden çeker giderdi