Pis kaldırımlar
Loş sokaklar
Issız meydanlar...
Ardından gün doğunca
Telaşlı eller, ayaklar...
Kalabalıklaşır birden
Beden ve ruh dolar sokaklar...
Issızlığın gözleri dolar
Soysuzluğun hükmü kalkar...
Kötüler gündüz uyur
Kimi uyur gezer...
Gece olunca
Kurtlaşır kimi melek yüzler...
Neonlar, ışıklar yanar
Şehrin çehresi değişir
Işık kötülere vurur
Kötülükleri gizlenir
Kim koymuş bu vardiyayı
Tanrı mı yoksa Şeytan mı?
İçimizde birileri var
Yönetiyorlar sanki bizleri
Devleşip deviriyorlar
Yakıp yıkıyorlar düşleri
Kimin elinde bilinmez
Çeviriyorlar düğmeleri
Tanıyan yok
Sesleri var
Ve kan içinde elleri...
17.03.1993-Ankara
Fatma ÖzçelikKayıt Tarihi : 14.4.2006 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!