İçimizde Birer Hayalet Yabancı

Koşup gitmene izin vermez olaydım
Sanki dizlerimin kanadığı gündü,
Sanki bir vicdansız yara almıştım yüreğime.
Ha şu içimdeki gevezeyi dinlemez olaydım.

Sana içimde biri var desem
Ne söylesem tutmuyor,
Ne zaman bir şey ertelesem
Ben zayıflıyorum o güçleniyor.

Şimdi bir yoz suskunluk var ötekinde
Önlemeye, dizginlemeye, başkaldırmaya,
Aklımı kurcalamaya kalkmıyor bu ara.
Ben seninle olduğum her gün bu da vardı yanımızda.

Sende de varsa bundan!
Hiç renk vermediğine göre
Sana o gün sebepsiz yere git diyen oysa,
Benimkini de ayarttıysa…
Bunları birbirine evermeli,
Bir uzağa göndermeli.
Kulakların çınlıyorsa bu kez konuşan benim
Biz hiç yalnız kalmadık ki sevgili.

Biz hiç onlarsız dokunmadık, konuşmadık
Hep arada yoklayan bir ses,
Endişe, şüphe, kararsızlık
Baş başayız diye girdiğimiz bir dörtlü kafes.

Parmaklıkları sadece bizi tutmuş bunları değil.
Bunlar aradan özgürlüğümüzü öldürmeye sıvışmış
Gitme kalma tutsaklığı bize kalmış
Bir de şimdi bizi kuşatan yalnızlığımız.