Her anımdaydın önceleri
Sonra bir anı oldun
Rüzgarla kapandı kapıları gönlümün
Savruldu hoyratça saçların
Yavaşça bana dokundu
Ellerinin elimi bırakmak istememesi gibi
Oysa biliyorduk ikimiz de
Yaşamamak gerek birşeyi
Eğer unutmak istemiyorsak
Yaşamıştım oysa ben saçlarını
Her teline dek
Ve saçların
Unuttum
Onların elime verdiği
Kalbine dokunuyormuşum hissini
Öyle bir unutuş ki
Yüzünü bir türlü aklıma getirememem gibi.
Oysa biliyordun sen de
İkimiz de düşünmedik
Bu rüzgarda savrulup gideceğimizi
Pişmanım seni bu kadar çok sevdiğime
Çünkü ateşi güçlü olan mumlar çabuk erir
Ya da bir rüzgar geçer
Söndürüverir onları
Yarım kalırlar
İçilmiş sulardan geriye
Buruk bardaklar gibi
Kayıt Tarihi : 20.1.2006 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!