İçimiz Yandı Allah'ım! Şiiri - Yüksel Uca

Altı Şubat Pazartesi gecesi
Kıyametin küçük bir numunesi
Ukbaya göç etti on binlercesi
Bağlara baykuşlar kondu Allah’ım

Herkes uykuda gece dört suları
Ateş sardı birden dört bir diyarı
Bizim için büyük ikaz, uyarı
Bütün diller seni andı Allah’ım

Görülmedi böyle afat, zelzele
Arşa çıktı ahu figan, velvele
Hamiyetli millet verdi el ele
Her yer harabeye döndü Allah’ım

Seferber oldu tüm dünya, her kurum
Sözle anlatılmaz bu vahim durum
Her insan gibi ben de sızlıyorum
Binlerce gonca gül söndü Allah’ım

Ne köy kaldı ne ilçe ne de şehir
Maraş ile Hatay oldu yerle bir
Sensin sonsuz kudret sahibi Kadir
Medet et içimiz yandı Allah’ım

Gözlerimiz Hatay ile Maraş’ta
Herkes can kurtarmak için yarışta
Millet yollarda bu ayazda, kışta
Tüm Türkiye hepten dondu Allah’ım!

Yardım eyle Yarab Adıyaman’a
Zelzelede zarar gören her cana
Diyarbakır, Antep, Urfa, Adana
Osmaniye, Kilis sindi Allah’ım’

Yarab sen yaşatma başka bir afat
Vefat edenleri şehitlere kat
Rüyadan ibaret, çok kısa hayat
Çoğusu hiç ölmem sandı Allah’ım

Yüksel gözler yaşlı, içimiz sızlar
Tarihten silinmez bu derin izler
Birlik olup dua edelim bizler
Devlete ağır yük bindi Allah’ım