İçimin M’anas’ısın Şulenar

Bütün insanlığa etkisi oldun ki yan ve yar etkin kudretlerin ekvatorunu değiştirdi. Ekvator artık dünyamı ikiye ayırmıyor, sadece beni bütün dünya yapıyor. Kuzey yarim kürem de güney yarim kürem de sensin.
Tüm lisanlarda, tüm aşklara dilsiz manalar anlatacak senli manalar erittim sevdaya. Bir manayla açıklanmaz sana olan eriyişim.
Bir yudumun yurdusun artık.Bağrımda yaşıyor duygularımın sevileri.
Kahve kıvamın kavmiyim ben.Telvede senli anların çeşnisi.Aşkı yudumlayışım köpükleniyor.Seni içmeden de kırk yıllık dimağlarına teslim olurum.
İç gözümün fotoğrafını çekti görülmüşlük. Seni görmenin
öz kapaklarına resmini çizdim. Bana benzerlerinin resmini.
Öyle çizilmiş, öyle yazılmışın ki içimde.İçimin romanısın.Dahası artık dünyanın en uzun destanı Manas kadar manidarlığının manasına yazılıyorsun.
-Gözümü kapasam da açsam da sen yazılıyorsun. İçsel manzumelerin başlıyor dilimde ağlamaya …
Gözümün önünde oynuyor hayalin, gerçeğin, dediklerin, diyemediklerin, diyeceklerin…

Öksüz kalmış alemleri büyütüyorum. Yetim kalmış geçmişimizi güzel geleceğin betik sözlüsü yapıyorum.

-Canlandırmaya çalışıyorum eskinin büyük aşklarını.
Diyorsun ki:
Şulenar:
-Mecnun,Ferhat,Kerem olmana gerek yok.Önce insan, önce benim aşkım olmalısın. Ki onlar zaten kavuşamadıklar ki.Benim olmayana aşk demem. Aşk, sevdiğini yaşamaktır.Onunla erimektir, onunla sonsuzluğu yaşamaktır.Ütülemektir, algıları, olguları, güzel olan her şeyi en güzelinden yaşamaktır.
*Ben yaşanırlığı çok olan leyli gecelerin Leyla’sı…Ben, şirinliği özel olan demlerin Şirin’i… Ben, her şeyin aslından, her şeyin güzelinden akan asil, aslını bilen ve senin aslını da senin kadar bilen bilincin Aslı’sı…
-Her seven kendine aşkın büyüktür.Benim aşkım benden de büyük.

Susup demi tutmuş cümlelerde ağladım.İlmek ilmek içimin buzları eridi.
Gözlerim taşıyor sözlerini.Sözlerim artık gözlerine kadar bakış açısı olup yanıltmıyor sevmeyi.

Yüz bin kerenin yüzünde yüzünün yansık anları geliyor aklıma.Ah, aklım nerdesin?
-Topla beni bu dağılma dönemi yaşadığım hayal kırılığını.Artık hayalim bile kırılmasın.Artık, şule şule buzlarım eriyor imkansız denilen her şeyde.Taşıyor taşınmam onunla tanışınca. T’aşkınlığımın s’üreğenlerindeyim. Son artırmayla değil, sol arıtılmaya artıyoruz aşka.

Yokluğunla yazıldığım cümlelerin yatağında.Sensizlikle sevişen sözcüklerim olsa da aldırma be kadınım.O da senden .İçinde sen, duşunda ben varım.