İçimin koyunda bekliyor sevdam…
Ruhum süzülüyor bedenimden bu gece
Bilmediğim karanlık sokaklardan geçiyor
Yabancıyım gördüklerim beni tanımaz
Gittiğim yol uzun ve kasvetli bu gece…
Nereye gidiyorum ben bilmiyorum akıyorum sadece,
Su misali nehir yatakları açıyor dolu yüreğim,
Yıkılıyorum kimi zaman tomruk misali yerlere,
Düştüğüm yerlerde kök salıyor yalnızlığım…
Rüzgârın süpürdüğü aşk zerrecikleri gibi,
Dört yolun bilinmeyen karanlığına uzanıyorum,
Bulutların yutan boşluğunda hükümlü gibi,
Gün sayıyor gözlerim içimin koyunda bekliyor sevdam…
Oktay ÇEKAL
11.06.2012-16.12
Kayıt Tarihi : 19.6.2012 16:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!