İçimin karmaşasında Bir An

ben hala döneceğini ummaktayım
kim bilir belki şimdi yoldasın
aklının çıkmazlarından döner dönmez
ha bu gün ha yarın yanımdasın

tuhaf
yerli yersiz bir bekleyiş sardı içimi
benimkide bir umut işte
Firaunun can çekişirken
ellerinin su altında
duaya çırpınışı gibi

sen içimin camları kırılmadan gel de
ne zaman gelirsen gel
dağları kar kaplamadan
kayısı ağaçları çiçeklerini dökmeden
yahut lavlar ve denizler
yeryüzünde yürümeden gel
gel de ne zaman gelirsen gel

gelmedin
ölümvari bir konak oldu
dimağımda konuk seversizliğin
.....................................................
.....................................................
misket bombalarıyla oynarken
kolları kırıldı Filistinde çocuklarımın
Afkanistanda gözlerim
.....................fosforla hep yaşlı kaldı
gelmedin
içimin camları kırıldı
döküldü dudaklarım
sözcükler dillendirensiz kaldı
..................................... gelmedin

anlaşılmayanı şimdi anladım
................................gelmayeceksin
peki halı hazırda
kimin çocuğu sana anne demekte
şimdi kimin sofrasında
etimden beslenmektesin
yahut yutkunamayınca
kimin elinden kanımdan beslenmektesin