Çünkü;
Özlüyorum çok özlüyorum,en çokta sesini...
Bilmiyorum;
Belkide gülüşmelerimizi,her defasında saçma bir soru sorduğum zamanki açıklama gayretinin karşısındaki saf çabanı...içtenlikle seslenişlerini..şakalarımızı..bizi çok özlüyorum...
Demiştim sana;
Mutluluk iyi durmaz bende diye..oysa sen gönlüme dolduğun zaman benim mutluluğum olmuştun..bak durmuyorsun gidiyorsun..
Gelmeden gidilebilirmiydi?
Gidiyorsun işte ikimizi de yarım bırakarak..Bu kadar bizliğin içinden sıyrılıp sen..ben olabilecekmiyiz yeniden...
Söyle canım;
Kim iyileştirecek sen yaralarımı benim..Kim sarılacak ötelerden..kim dokunacak yüreğime senden sonra incitmeden...bak gidiyoruz birbirimizden...
Beni düşünme mutlu ol olur mu canım?
Bundan sonra benim adım..mutsuz.. sonum ..sonbahar...
Kayıt Tarihi : 31.12.2015 01:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!