İçimin Atlasını D/okuyorum - Garib Çoban

Kalbini yarıpta b/aktın mı? .. Kim müslüman, kim değil buyurdu Şahım
Gel gizli gizli sırrınla gönüle, teheccüt vakti yanarak inleyerek dedi Pirim
Kimse bir başkasından öğrenmedi nasıl seveceğini dedi Hünkarım
Çünkü derler ki, sevmek fıtrata sırlıdır dedi Mirim.
Bir tek Allah'a yük olmazsın kainatta.
Sığındığın her kapıda vefasızlığa mahkumsun dedi Meczup.
Onu anlamaya en yakın sözü ise duadaki gizli el söyler şems vakti dedi Miskin.
Gönül dergahına uygun birisi her zaman bulunmaz dedi Hamal.
Gidilecek yer bir çok sır saklar sevdanın bağrında dedi İhtiyar Bilge.
İçinden mucizeler fışkıran gizemli çöl denizine kulak verin. Kuşluk vakti mıknatıs gibi kendine çekiyor sevgili dedi Hırkasız Derviş.
Sevgi, açtığı yaralarla birlikte kendi merhemini de özünde taşır dedi Üçler.
Büsbütün yitirdi onu, vakit var kurtulmaya. Sanki hiç olmamış gibi dedi Yediler.
Yeniden duymak için tanıdık aşkı.
Dünya lekesinden tendeki utanca yansıyan düşler özü bırakmıyor dedi Kırklar.
Ey seni hiç unutmadığım! ..
Hiç beni hatırladığın oluyor mu? dedi Abdal.
Duada hep onun dudakları düşlerinden. Vakit var daha dedi Deliler Şeyhi.
Kalpten maksat gönül olsa gerektir dedi Erenler.
Dininden söz etmezdi, son gününü konuşuyordu bir mezartaşı ile sanki kimsesizler mezarlığındaki k/adın fısıl fısıl dedi Garib Çoban.
Ölümden çok çekmiş gibi dualar okuyarak kabiri gurbet olanın sokakları dedi Yolcu.
Har vurup harman savrulan hayatlarla karşılaşmakta içimizden biri aşka gelip beş paramız kalmadı dedi Sufi.
Pür dikkat kesilmiş nefisler dünyaya, düğüm düğümken insan insan da kim çözecek dedi Zahit.
Büyük bir ilgiyle izliyordum ki, bense yabancıyım katlime yazılmışlara dedi Neyzen.
Bir kuşku düşmüştü içimdeki hasrete, her zaman bir yabancıydım aynadaki bana tamamen yabancı dedi Aklı Kıt Adam.
Bir başkası, tam bir serseriydi kendine sevgisiz insan dedi Türbedar.
Bugün yüzünü seyrana geldim.
Uyandım soluk soluğa g/özlerinde dedi Acz.