İçimi yokladım yine

herzaman yaptığım gibi şöylebir
içimi yokladım yine,
hayret,
eskisi gibi sizlamıyor içim,
yüreğimin kanaması sanki durmuş,
neşemde yerinde,
ağzımdaki o pas tadı da yok,
söylemesi bile beni şaşırtıyor ama,
galiba ben seni unutmağa başlamışım,
hatta ve hatta sanki bunu yarı yarıyada
başarmışım,
senin için nekadar çok gözyaşı dökmüştüm,
nasıl kara yaslara bürünmüştüm,
hatırlasana,
sen olmayınca dünya dönmüyor,
hayat yaşanmağa değer olmuyordu,
yaşam soluk almakla idame ederdi di mi ?
ama ben soluk bile alamıyordum
nefesim sen,yaşam sevincim sen,
can özüm hayat kaynağım sendin,
meğerse ben sana ne olmayacak
sıfatlar yakıştırmış,seni gözümde,
nasılda ilahlaştırmışım,
sende bizler gibi,.. et ve kemikten,
birazda hislerden oluşan,.. beni ademmişsin ya..
bunu anladıktan sonra,
güneşte doğuyor,neşemde oluyor
rahat rahat nefeste alıyor,
yaşıyorum ben ya,
YAŞIYORR...ohhhhh be,
yaşamak nekadar güzel...
helede hür ve bağımsızzzzzz..

GÜLEN