Miramar! Miramar!
Kalbini Atlantik soğuğu yakar
Bir adam umutsuz kıyıya vurmak ister
Dalgalarını açığa sürüklerken rüzgar
Her dalga umutsuz çabalar
Rüzgâr acımasızca ufka eserken
Bilir adam kıyıya her varışın sonu var
Rüzgar! Rüzgar!
Buz gibi rüzgar kalbini dağlar
Kabaran her dalga yalnızlığına ağlar
Varsın olsun, karşı kıyıda
Yare kavuşmanın kokusu var
Kayıt Tarihi : 25.4.2025 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!