Sessizce Ruhumu Sardın Ankara

Bir garip endişe, bir garip tutku
Sessizce ruhumu sardın Ankara
Görünce kesilir, insanın nutku
Edebim efkarım, ar'dın Ankara.

Haftamdın günümdün hercai ayım
Kesilen gülüşüm, dudakta payım
Önümde şekersiz bir demli çayım
Her demde içimde vardın Ankara

Sevda ki gönlümde dikili sancak
Bir meltem kokulu, tütsülü ocak
Bahar mevsiminde üstüme ancak
Tap taze yağan kardın Ankara.

Yakar, hüzün düştüğü yeri yakar
İçinde gözyaşı, bir sevgi kokar
Uzaktan esince bir garip rüzgar
İçimde harlanan nardın Ankara

Üstümde yağmurdan bir eski yelek
Diledim Rabbimden bir hüsnü dilek
Dudağımda şarkı, dilimde çilek
Baharda meyveli bardın Ankara.

İhlasla yaklaştım hep adım adım
Adını anınca başkadır tadım
Seni diyar diyar kaç kez aradım
Bulunmaz bir garip yâr'dın Ankara