Bir fotoğraf
her gün bakmasam da
usuma ruhuma kazınan
gözlerimin önünden silinmeyen
yüzüme tokat gibi inen
sabahın köründe
çöplüğün ortasında
sırtını duvara dayamış
cılız kollarını kavuşturmuş
oturmuş küçücük bir çocuk
evsiz kimsesiz sahipsiz
yanında ufak bir naylon poşet
uyuyor öylece ağzı açık
anlayana çok şey söyler çığlık çığlık
hani sıcak yatağı yumuşacık pijaması
saçlarında dolaşan anne eli
oyuncak dolu odası kitabı defteri
sütlü yumurtalı kahvaltısı
cebine harçlık koyan babası
gideceği okulu öğretmenleri
yaramazlık yapacağı arkadaşları
nasıl da yanından geçip giderler
bakıp görmeden bilmek istemeden
belki birazdan birisi tekmeyle uyandırır
çalar düşlerini çarpar duvara
yüzü paramparça sanki bin yaşında
ve bin türlü kötülüğün pisliğin ortasında
minicik bedeni masum yüreğiyle
çocuk olduğunu bile bilemeden
omuzlar hayatın ağır mı ağır yükünü
dünyanın her yerinde sokakaralarında
gizli köşelerde ya da caddelerde
kirletilir çocuklar yok edilir gelecekleri
içimi acıtır bu amansız insafsızlık
ağlasam neye yarar gözyaşlarım lav olsa
yakıp kül eder mi düzeltir mi
bu çılgın haksızlığı insanlığın yüzkarasını
utanıyorum her gün seni gördükçe bildikçe
bağışla beni küçük çocuk inan unutamıyorum seni
adın umut olsun adın ışık ve sevgi
tut elimi yorgun yüreğimizle yürüyelim
birlikte yapalım senin güzel yarınlarını
05.01.2008 Nilgün ACAR
Kayıt Tarihi : 6.1.2008 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gizli köşelerde ya da caddelerde
kirletilir çocuklar yok edilir gelecekleri
içimi acıtır bu amansız insafsızlık
ağlasam neye yarar gözyaşlarım lav olsa
yakıp kül eder mi düzeltir mi
bu çılgın haksızlığı insanlığın yüzkarasını
utanıyorum her gün seni gördükçe bildikçe
bağışla beni küçük çocuk inan unutamıyorum seni
adın umut olsun adın ışık ve sevgi
tut elimi yorgun yüreğimizle yürüyelim
birlikte yapalım senin güzel yarınlarını
Anlamlı ve içten duygularla yazılmış güzel dizeler,yüreğinize sağlık,tebrikler
çöplüğün ortasında
sırtını duvara dayamış
cılız kollarını kavuşturmuş
oturmuş küçücük bir çocuk
evsiz kimsesiz sahipsiz
yanında ufak bir naylon poşet
uyuyor öylece ağzı açık
anlayana çok şey söyler çığlık çığlık
Sokak çocukları, kanayan ağır yaralarımızdan sadece bir tanesi ama en hazinlerinden. Her gördüğümde içimin bir daha burkulduğu ama bir şey yapamamanın verdiği üzüntüyle katmerlenen gözyaşlarım. Bu manada ben de bir iki şiir yazmıştım.
Kimin suçu diye sorgulanmayan bir acı gerçek. Fuyarlı yüreğinizi kutluyor ve şiir yolunda başarılarınızın artarak yükselmesini diliyorum.
Selam ve saygıyla.
TÜM YORUMLAR (12)