İçime Yâr Düşende Şiiri - Mustafa Erol

İÇİME YÂR DÜŞENDE

Bir sigara içimi kadar kısa zamanda,
Binlerce asra mührünü bastım aşkın.
Sonu hicran olsa da,
Yaşamaya değer aşk, alınan her nefeste.
Yâr vardır çünkü görülen her şey,
Ve de duyulan her seste.
Tüm şairler beni yazar,
Şarkılarda ben varım hep.
Benim aşkımı anlatır yazılan her güfte,
Musıki nağmeleriyle dile gelen her beste.
Benim içimdir yalnız.
İçime düşende yâr.

Herkes için;
Güneş aynı güneştir, ay aynı ay.
Yazlar aynı yazdır, kış aynı kış.
Benim için;
Güneş değince değişti ay.
Yazlar serinletir yâri görende.
Kışlar üstlenir görevini yakmanın.
Onun içindir kışta bu yakış.
Dereler hazzını yaşar yukarı akmanın.
Yokuşlar iniş oldu artık, inişler yokuş.
İçime düşende yâr.

Nadir bulunur deseler inanmaz gönül.
Nadirattan değil zira içimi yakan ateş.
Yegânedir.
En güzelidir güzellerin içinde yâr.
Rabbimden gönlüme odur en güzel ödül.
Onsuz olursa gönül, o zaman;
Bigânedir.
İkrarını yapmıyorsa dil,
Sanılmasın ki aşkla lâl oluşum;
Bahanedir.
Tüm dünya dilleriyle anlatılamayan,
Mantık ve akıl sınırlarını aşan bu aşk,
Bence;
Şahanedir.
Sarhoş olmak için gerek yoktur rakıya şaraba,
Bir çift güzel göz;
Meyhanedir.
İçime yâr düşende.

Mustafa EROL
07.07.2014
Manavgat / Antalya